Լրագրող Անի Գևորգյանի նկատմամբ կատարված բռնությունը, թվում է, պետք է սթափեցներ լրագրողական ողջ հանրությանն, անկախ այն բանից, ընդունո՞ւմ են Անիի քաղաքական հայացքները, թե՞ ոչ: Հիշեցնենք, որ Անին ու իր եղբայրները՝ Սարգիս և Արեգ Գևորգյանները, ակտիվ քաղաքացիական դիրքորոշման պատճառով պարբերաբար հայտնվում են ոստիկանության ուշադրության կենտրոնում և ենթարկվում բռնությունների: Անիի նկատմամբ բռնությունը , երբ նա լուսաբանում էր ընդդիմության հանրահավաքից առաջ թռուցիկներ բաժանելու ակցիան, հատուկ ուշադրության պետք է արժանանար բոլոր իրավապաշտպան, հասարակական կազմակերպությունների կողմից, որոնք իրենց գործունեության առանցք են հայտարարել մարդու իրավունքների պաշտպանությունը: Սակայն, պարզվեց, որ մի քանի կազմակերպություններից («Բազմակողմանի տեղեկատվության ինստիտուտ», Հելսինկյան կոմիտե, Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտե, Երևանի մամուլի ակումբ) բացի՝ մնացյալ լրագրողական և իրավապաշտպան կազմակերպություններին առանձնապես չի հուզել այս միջադեպը: Հակառակ դեպքում, տեղական և արտերկրյա սեմինարներին պարբերաբար մասնակցող, խոսքի և մամուլի ազատության մասին խրոխտ ելույթներ ունեցող, ԶԼՄ-ների մոնիտորինգներ անցկացնող ՀԿ-ների գործիչներն ու իրավապաշտպաններն իրենց մտահոգությունը կարտահայտեին կատարվածի առթիվ: Չէ՞ որ դրամաշնորհները միայն մամուլի վիճակի, ԶԼՄ-ների ազատության մասին ծեծված ճշմարտություններ բարձրաձայնելու համար չեն:
Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ